Dla wielu z nas Mama jest autorytetem i kobietą, która jest najfajniejsza na świecie. To superwoman, słodka jak cukierek i mądra jak Ghandi. Kobieta, która posiada otwarty umysł i potrafi bezinteresownie okazać serce.
Mamy mają wiele talentów – są artystkami, pisarkami, miłośniczkami muzyki, mistrzyniami w kuchni, nierzadko także świetnymi majsterkowiczkami i ekspertkami w organizacji czasu. To kreatywne kobiety, przedsiębiorcze, a dzieci patrzą z podziwem na ich etykę pracy, i mogą tylko mieć nadzieję, że w przyszłości będą takie jak one. Mamy promieniują dobrą energią, dają poczucie komfortu i akceptacji. Mamy wiedzą, jak podnieść na duchu, wspierają w trudnych chwilach, cieszą się tymi dobrymi, służą radą w chwilach zwątpienia. Śmiało możemy nazwać nasze mamy „rockowymi”, ponieważ skutecznie potrafią odpędzić od własnych dzieci codzienne stresy i nakręcają pozytywnie.
Większość z nas może z całą pewnością stwierdzić, że nasza własna mama jest „beztroską” kobietą, która nauczyła jak cieszyć się życiem, czerpać z niego pełnymi garściami i czuć się dobrze we własnej skórze.
„Pokój, miłość i szczęście” – rodzinna mantra
W okresie dorastania, beztroska mama zawsze była obok, wskazywała drogę, akcentowała piękne aspekty życia, zamiast koncentrować się na twardej rzeczywistości, którą często uosabiają ludzie. W czasach dzieciństwa, była raczej przyjacielem i kompanem, niż surową mamą, bo wyznawała zasadę mówiącą o tym, by życie było wypełnione zabawą i śmiechem, a nie sztywnymi regułami i dążeniem po trupach do celu. Beztroska mama to idealne połączenie niefrasobliwości i autorytatywności. Mama doskonale wie, jak wychowywać szczęśliwe i zdrowe dzieci, które nie boją się mówić otwarcie o swoich uczuciach i które mają kolorową mentalność.
Teraz, kiedy jesteśmy dorosłe, możemy mieć pewność, że to ciepło i wsparcie, które dawała nam mama pomogło ukształtować nas jako kobiety pewne siebie. Jak to się stało? Mama:
Uczy znaczenia twórczego wyrażania siebie.
Na każdym etapie życia sztuka odgrywa jakąś rolę – raz bardziej istotną, innym mniej. Dla nastolatków sztuka jest niezwykle ważna, kształuje ich. Czasem sztukę tworzy dziecko, a czasem mama. Rozwijanie się w otoczeniu spójnego przepływu kreatywności daje dziecku zdrowe ujście dla emocji. Młodzież w wieku licealnym często wyraża siebie za pomocą takich środków jak: śpiew, taniec, pisarstwo, rzeźbiarstwo, grafika. I dziecko beztroskiej mamy nie martwi się o to, że jego zainteresowania zostaną poddane ocenie rodziców. Oni je akceptują. Mama pragnie być obecna w działaniach twórczych swojego dziecka. I dlatego nie protestuje, kiedy dziecko poświęca czas sztuce, by odnaleźć siebie.
Poprze wybory modowe.
W okresie dorastania dzieci eksperymentują z modą. Mama zwykle wspiera modowe wybory. Jednego dnia dziewczyna chce wyglądać jak piosenkarka Avril Lavigne, maluje się intensywnie, nosi bluzki siatkowe i ciężkie buty. Innym razem stylizuje się na chłopczycę, by dzień później ubrać zwiewną sukienkę. Jednak, bez względu na to, jakiego rodzaju strój wybierze dziecko i gdzie się w nim wybiera, mama wciąż powtarza, że córka jest piękna.
Pokaże, jak się dobrze bawić, bez pomocy technologii.
Przed erą iPhonów, tabletów i MacBooków najbardziej uniwersalną zabawką dzieci była wyobraźnia. W czasie zabawy, mama zawsze zachęcała dzieci do twórczej rozrywki. Beztroska mama sprawi, że dziecko nigdy nie zamieni swobodnej zabawy na siedzenie na kanapie z pilotem w ręku. Każda aktywność sprawiała mu radość, a mama uwielbia patrzeć na śmiejące się dziecko.
Pozwoli popełniać błędy.
Mama beztroska nigdy nie była (i nadal nie jest) typem kobiety, która skarci dziecko za błędy. Zamiast tego, pozwala mu na własną rękę dowiedzieć się, co było dobre dla niego, a co złe. Wyjątków jest niewiele, a mimo to dziecko ma okazję na własnej skórze odczuć skórki tych właściwych i błędnych decyzji. Dzieci z rodzin, w których opiekunowie stawiają zakazy albo są nadopiekuńczy sami popychają je w złą stronę, co kończy się fatalnie na którymś etapie życia. Dziecko powinno okazać wdzięczność mamie za to, że potrafi mu na tyle zaufać, że może uczyć się na własnych błędach.
Rozumie znaczenie dziecięcej niezależności.
Spójrzmy prawdzie w oczy: niektórzy rodzice pilnują swoich dzieci niczym dorosłe jastrzębie swoich młodych, a dość często, to stała kontrola zaburza relacje rodzinne i sprawia, że dzieci nie chcą być w pobliżu rodziców częściej, niż muszą. Beztroska mama to rozumie, ponieważ zawsze pozwala robić dziecku to, co chce, nie czując potrzeby zaglądania przez ramię. To daje obojgu wiele szczęścia.
Dba, by dziecko zawsze widziało szklankę do połowy pełną.
Optymizm jest sposobem na życie, a beztroska mama jest królową pozytywnego myślenia. Dziecko pewnie pamięta tylko kilka sytuacji, gdy mama była naprawdę wściekła i smutna. Nigdy nie pozwala, by dzieci zobaczyły jej wybuchy wściekłości, bo widzi, jak ważne jest to, aby być dla nich przykładem oazy spokoju. Kiedy dziecko i mama rozmawiają o czymś trudnym i smutnym, ona potrafi znaleźć światełko w tunelu i rozładować napięcie dowcipem.
Wierzy, że brudne dziecko to dziecko szczęśliwe.
Co z tego, że dziecko kładzie się do łóżka z ubrudzonymi stopami, albo, że po całym domu porozrzucane są ubrania i buty? Klocki można znaleźć w najróżniejszych miejscach w domu, a popcorn w każdej poduszce i kołdrze. Mama wyznaje zasadę, że brudne dziecko czy dom to szczęśliwe dziecko w szczęśliwym domu. Opinie innych nie są dla niej ważne. Mama wykazuje się niezwykłą tolerancją dla brudnych zabaw jej dzieci.
Zachęca do realizowania marzeń.
Beztroska mama nie chce wskazywać dziecku stabilnej drogi, nie opowiada o ważnej roli stałego czasu pracy i stabilności finansowej. Zamiast tego, zachęca dziecko do rozwijania marzeń i pasji, i zaszczepia same pozytywne myśli i wiarę w to, że dążenie do realizacji pragnień sprawi, że dziecko będzie szczęśliwe.
Uczy znaczenia śmiechu.
Mama jest ekspertem w dziedzinie szczęścia. Dziecko chce spędzać każdą chwilę z mamą, ponieważ przy niej czuje się wolne, i po prostu wie, że chwile z mamą to gwarancja dobrej zabawy. Dzięki temu w życiu dorosłym śmiech rzadko kiedy schodzi z twarzy, a w chwilach przygnębienia mama jest pierszą osobą, która wyciaga do dziecka przyjazną dłoń i pociesza uśmiechem.
Pozwala doświadczyć miłości na własną rękę, zawsze służąc pomocą i radą.
Młode dziewczyny wierzą, że miłość do pierwszego chłopaka będzie trwać wiecznie, że zostanie ich mężem i ojcem ich dzieci. Tymczasem z czasem okazuje się, że miłość przychodzi i odchodzi, że trzeba jej szukać, a jest to możliwe tylko dzięki pielęgnowaniu relacji. Mama zwykle zachęca do pielęgnacji tej miłości, ale raczej zajmuje stanowisko obserwatora, stojąc z boku i służąc radą. Ta niezależność pomaga dziecku rozwijać się i dowiadywać, jakie relacje są dla niego dobre.